در قلب کوچک من ،یک دوست خانه دارد
گویی که موج دریاست،در دل لانه دارد
هنگام شور و غوغا،او همزبان رویاست
آرامش ست و ساحل،چون موج ریشه دارد
...
مرغ محبت ست او،کی ناز دانه خواهد
سلطان قلب من او،از من فسانه خواهد
شاید که خوانده باشی افسانه محبت
از قلب کوچک من،یک لحظه شانه خواهد
...
در هر زمان به شکلی،رنگی دگر نگیرد
آرامش ست،نه طوفان،موجی دگر نگیرد
جان و تنم رها کرد از قید هر دور نگی
سنگ صبور من، او،یاری دگر نگیرد
...
ساکت نشسته ام من،تا او مرا بخواند
شرح دلم بگوید،چون شعر مرا سراید
من می را ننوشم،میخانه را نجویم
شاید که او بیاید،این نامه را بخواند
...
جان من ست و اینجاست،
کام من ست وآنجاست
من غصه را نبینم،او غصه دار عشق ست
من عشق را ندانم،راز من ست و هرجاست
...
در قلب کوچک من ،یک دوست خانه دارد
گویی تمام دنیاست،از من نشانه دارد
ما را در آسمانها ،چون عاشقان بدانند
باران عشق ست او،دریا بهانه دارد