از غمه یا شادیه این سر کچل شد آخرش
دونه دونه ریخت اما من نکردم باورش
این دماغ گُنده کم بودش اضافه شد گَری
با چه رویی من برم حالا برای دلبری
قد کوتاه ودماغم، گنده واین تاس سر
بازهم درگنجه دارم من فراوان دردسر
گریه های روز وشبها از برای غم نبود
دید چشمانم گرفته چون دماغم کم نبود
روزپیش افتاده بودم من میان جوی آب
پا چلاقی تو سرم،از بوی گندِ فاضلاب
هم کچل،گنده دماغ،باقد کوتاه وچلاق
خواستگاری داشتم،سررا نباید زد به طاق
شاعری فرمودازغم،تو قلم آزرده ای
غم چراجانا؟ مگر شادی ندارد زندگی
هیچ چیزی بهتر از،این خنده نیست
بی غم وشادی کسی هم زنده نیست.
شک نکن !دنیا غمه !،انکار نیست
واسه خندیدن.! زمان .!بسیار نیست
واسه خندیدن قلم بهتر نمی چرخه از این!
یا قلم با غم نوشتن،یا که بگذارم زمین !
گرفتم بعد عمری مدرکی چند و اینجانب شدم حالا مهندس
ندانستم که ریزد از چپ و راست ! ز پایین و از آن بالا مهندس
غضنفر گاری اش را هول نمیداد! دِ یالا هول بده یالا مهندس
تقی هم چونه میزد کنج بازار ! نمی ارزه واسم والا مهندس!
به مرد قهوه چی میگفت اصغر !دو تا چایی قند پهلو مهندس
شنیدم کودکی میگفت در ده !به مردی با چپق خالو مهندس
ز جنب دکه ای بگذشت مردی !صدا آمد ” آب آلبالو مهندس “
خلاصه میخورد خون جماعت !همیشه بدتر از زالو مهندس !
شنیدم با تشر میگفت معمار !به آن وردست حمالش مهندس
یهو یاد سکینه کردم ای داد !فدای آن لب و خالش مهندس
شنیدم که عمل کرده دماغش خبر داری از احوالش مهندس؟!
شنیدم بعد تنظیمات بینی !بهش میگن همه خانوم مهندس
شنیدم بچه زاییده دوباره بگو هشتا کمه خانوم مهندس!؟
سرت رو درد آوردم من مهندس !سخن از هر دری اومد مهندس
یکی سیگار میخواد اون سمت دکه !برو که مشتری اومد مهندس !
روز مهندس بر همه ی مهندسان مبارک