امان از دست دنیای مجازی
یکی چت می کنه اون یکی بازی
یکی عکساشو تو لنزور(1) میذاره
یکی تعداد لایکاش بی شماره
یکی معتاد شده آروم نداره
زبس که صبح تا شب کامنت میذاره
همه حرفا قشنگ و شیکه اینجا
یکی شاید بندازه تیکه اینجا
می گم من با تو اینجوری نمی شه
همش تو وایبری پس درس چی می شه؟
خوبه آدم کمی مجازی باشه
کمی فکر درس و ریاضی باشه
گوشی لمسی و موبایل اندرود(2)
تو رو برده به یک رویای بی خود
تو دنیای مجازی آب و نون نیست
بجز افسردگی دل و جون نیست
اگه دنبال عشقی یا محبت
بیا برگرد به دنیای حقیقت
پدر، مادر، خدا رو تو که داری
به اون ها تکیه کن غمی نداری
قفس تنها زندون و میله هاش نیست
بیا بشکن قفس وقت رهایی ست
بیا بیدار شو از خواب مجازی
حواست باشه دنیات’ نبازی
مطالب مرتبط
سحر نزدیک است... ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی